comhaontaigh
Irish
    
    
Verb
    
comhaontaigh (present analytic comhaontaíonn, future analytic comhaontóidh, verbal noun comhaontú, past participle comhaontaithe)
Conjugation
    
conjugation of comhaontaigh (second conjugation)
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | comhaontaím | comhaontaíonn tú; comhaontaír† | comhaontaíonn sé, sí | comhaontaímid; comhaontaíonn muid | comhaontaíonn sibh | comhaontaíonn siad; comhaontaíd† | a chomhaontaíonn; a chomhaontaíos / a gcomhaontaíonn*; a gcomhaontaíos* | comhaontaítear | 
| past | chomhaontaigh mé; chomhaontaíos | chomhaontaigh tú; chomhaontaís | chomhaontaigh sé, sí | chomhaontaíomar; chomhaontaigh muid | chomhaontaigh sibh; chomhaontaíobhair | chomhaontaigh siad; chomhaontaíodar | a chomhaontaigh / ar chomhaontaigh* | comhaontaíodh | |
| past habitual | chomhaontaínn / gcomhaontaínn‡‡ | chomhaontaíteá / gcomhaontaíteᇇ | chomhaontaíodh sé, sí / gcomhaontaíodh sé, s퇇 | chomhaontaímis; chomhaontaíodh muid / gcomhaontaímis‡‡; gcomhaontaíodh muid‡‡ | chomhaontaíodh sibh / gcomhaontaíodh sibh‡‡ | chomhaontaídís; chomhaontaíodh siad / gcomhaontaídís‡‡; gcomhaontaíodh siad‡‡ | a chomhaontaíodh / a gcomhaontaíodh* | chomhaontaítí / gcomhaontaít퇇 | |
| future | comhaontóidh mé; comhaontód; comhaontóchaidh mé† | comhaontóidh tú; comhaontóir†; comhaontóchaidh tú† | comhaontóidh sé, sí; comhaontóchaidh sé, sí† | comhaontóimid; comhaontóidh muid; comhaontóchaimid†; comhaontóchaidh muid† | comhaontóidh sibh; comhaontóchaidh sibh† | comhaontóidh siad; comhaontóid†; comhaontóchaidh siad† | a chomhaontóidh; a chomhaontós; a chomhaontóchaidh†; a chomhaontóchas† / a gcomhaontóidh*; a gcomhaontós*; a gcomhaontóchaidh*†; a gcomhaontóchas*† | comhaontófar; comhaontóchar† | |
| conditional | chomhaontóinn; chomhaontóchainn† / gcomhaontóinn‡‡; gcomhaontóchainn†‡‡ | chomhaontófá; chomhaontóchthᆠ/ gcomhaontófᇇ; gcomhaontóchthᆇ‡ | chomhaontódh sé, sí; chomhaontóchadh sé, sí† / gcomhaontódh sé, s퇇; gcomhaontóchadh sé, s톇‡ | chomhaontóimis; chomhaontódh muid; chomhaontóchaimis†; chomhaontóchadh muid† / gcomhaontóimis‡‡; gcomhaontódh muid‡‡; gcomhaontóchaimis†‡‡; gcomhaontóchadh muid†‡‡ | chomhaontódh sibh; chomhaontóchadh sibh† / gcomhaontódh sibh‡‡; gcomhaontóchadh sibh†‡‡ | chomhaontóidís; chomhaontódh siad; chomhaontóchadh siad† / gcomhaontóidís‡‡; gcomhaontódh siad‡‡; gcomhaontóchadh siad†‡‡ | a chomhaontódh; a chomhaontóchadh† / a gcomhaontódh*; a gcomhaontóchadh*† | chomhaontófaí; chomhaontóchthaí† / gcomhaontófa퇇; gcomhaontóchtha톇‡ | |
| subjunctive | present | go gcomhaontaí mé; go gcomhaontaíod† | go gcomhaontaí tú; go gcomhaontaír† | go gcomhaontaí sé, sí | go gcomhaontaímid; go gcomhaontaí muid | go gcomhaontaí sibh | go gcomhaontaí siad; go gcomhaontaíd† | — | go gcomhaontaítear | 
| past | dá gcomhaontaínn | dá gcomhaontaíteá | dá gcomhaontaíodh sé, sí | dá gcomhaontaímis; dá gcomhaontaíodh muid | dá gcomhaontaíodh sibh | dá gcomhaontaídís; dá gcomhaontaíodh siad | — | dá gcomhaontaítí | |
| imperative | comhaontaím | comhaontaigh | comhaontaíodh sé, sí | comhaontaímis | comhaontaígí; comhaontaídh† | comhaontaídís | — | comhaontaítear | |
| verbal noun | comhaontú | ||||||||
| past participle | comhaontaithe | ||||||||
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
    
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis | 
| comhaontaigh | chomhaontaigh | gcomhaontaigh | 
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||
References
    
- Ó Dónaill, Niall (1977) “comhaontaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.