coitado

From Old Galician-Portuguese coytado (13th century, Cantigas de Santa Maria), from coitar (“to afflict”).

• IPA^(key): /kojˈtaðo̝/

coitado (feminine coitada, masculine plural coitados, feminine plural coitadas)

1. pitiful, wretched, afflicted
2. pusillanimous

• coitadiño (“poor thing”)

• “coytado” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
• “coytad” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
• “coitado” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
• “coitado” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
• “coitado” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

From coitar.

• Hyphenation: coi‧ta‧do

coitado (feminine coitada, masculine plural coitados, feminine plural coitadas)

1. pitiful, wretched

   Coitado dele.

   Poor him.

• coitadinho

coitado m (plural coitados)

1. wretch

coitado (feminine coitada, masculine plural coitados, feminine plural coitadas)

1. past participle of coitar