chiviar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʃiˈbjaɾ/ [t͡ʃiˈβ̞jaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: chi‧viar
Verb
chiviar (first-person singular present chivio, first-person singular preterite chivié, past participle chiviado)
- Alternative spelling of chivear
Conjugation
| infinitive | chiviar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | chiviando | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | chiviado | chiviada | |||||
| plural | chiviados | chiviadas | |||||
| singular | plural | ||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
| present | chivio | chiviastú chiviásvos |
chivia | chiviamos | chiviáis | chivian | |
| imperfect | chiviaba | chiviabas | chiviaba | chiviábamos | chiviabais | chiviaban | |
| preterite | chivié | chiviaste | chivió | chiviamos | chiviasteis | chiviaron | |
| future | chiviaré | chiviarás | chiviará | chiviaremos | chiviaréis | chiviarán | |
| conditional | chiviaría | chiviarías | chiviaría | chiviaríamos | chiviaríais | chiviarían | |
| subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
| present | chivie | chiviestú chiviésvos2 |
chivie | chiviemos | chiviéis | chivien | |
| imperfect (ra) |
chiviara | chiviaras | chiviara | chiviáramos | chiviarais | chiviaran | |
| imperfect (se) |
chiviase | chiviases | chiviase | chiviásemos | chiviaseis | chiviasen | |
| future1 | chiviare | chiviares | chiviare | chiviáremos | chiviareis | chiviaren | |
| imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
| affirmative | chiviatú chiviávos |
chivie | chiviemos | chiviad | chivien | ||
| negative | no chivies | no chivie | no chiviemos | no chiviéis | no chivien | ||
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive chiviar | |||||||
| dative | chiviarme | chiviarte | chiviarle, chiviarse | chiviarnos | chiviaros | chiviarles, chiviarse | |
| accusative | chiviarme | chiviarte | chiviarlo, chiviarla, chiviarse | chiviarnos | chiviaros | chiviarlos, chiviarlas, chiviarse | |
| with gerund chiviando | |||||||
| dative | chiviándome | chiviándote | chiviándole, chiviándose | chiviándonos | chiviándoos | chiviándoles, chiviándose | |
| accusative | chiviándome | chiviándote | chiviándolo, chiviándola, chiviándose | chiviándonos | chiviándoos | chiviándolos, chiviándolas, chiviándose | |
| with informal second-person singular tú imperative chivia | |||||||
| dative | chíviame | chíviate | chíviale | chívianos | not used | chíviales | |
| accusative | chíviame | chíviate | chívialo, chíviala | chívianos | not used | chívialos, chívialas | |
| with informal second-person singular vos imperative chiviá | |||||||
| dative | chiviame | chiviate | chiviale | chivianos | not used | chiviales | |
| accusative | chiviame | chiviate | chivialo, chiviala | chivianos | not used | chivialos, chivialas | |
| with formal second-person singular imperative chivie | |||||||
| dative | chívieme | not used | chíviele, chíviese | chívienos | not used | chívieles | |
| accusative | chívieme | not used | chívielo, chíviela, chíviese | chívienos | not used | chívielos, chívielas | |
| with first-person plural imperative chiviemos | |||||||
| dative | not used | chiviémoste | chiviémosle | chiviémonos | chiviémoos | chiviémosles | |
| accusative | not used | chiviémoste | chiviémoslo, chiviémosla | chiviémonos | chiviémoos | chiviémoslos, chiviémoslas | |
| with informal second-person plural imperative chiviad | |||||||
| dative | chiviadme | not used | chiviadle | chiviadnos | chiviaos | chiviadles | |
| accusative | chiviadme | not used | chiviadlo, chiviadla | chiviadnos | chiviaos | chiviadlos, chiviadlas | |
| with formal second-person plural imperative chivien | |||||||
| dative | chívienme | not used | chívienle | chíviennos | not used | chívienles, chíviense | |
| accusative | chívienme | not used | chívienlo, chívienla | chíviennos | not used | chívienlos, chívienlas, chíviense | |
Further reading
- “chiviar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
- chiviar, chiviarse | Diccionario de americanismos | ASALE
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.