charczeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *xъrcati, *xъrčiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈxar.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -art͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: char‧czeć

Verb

charczeć impf

  1. (intransitive) to wheeze, to rattle
  2. (intransitive) to speak hoarsely, to rasp
  3. (intransitive, of an engine) to cough, to splutter

Conjugation
Conjugation of charczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive charczeć
present tense 1st charczę charczymy
2nd charczysz charczycie
3rd charczy charczą
impersonal charczy się
past tense 1st charczałem,
-(e)m charczał		 charczałam,
-(e)m charczała		 charczałom,
-(e)m charczało		 charczeliśmy,
-(e)śmy charczeli		 charczałyśmy,
-(e)śmy charczały
2nd charczałeś,
-(e)ś charczał		 charczałaś,
-(e)ś charczała		 charczałoś,
-(e)ś charczało		 charczeliście,
-(e)ście charczeli		 charczałyście,
-(e)ście charczały
3rd charczał charczała charczało charczeli charczały
impersonal charczano
future tense 1st będę charczał,
będę charczeć		 będę charczała,
będę charczeć		 będę charczało,
będę charczeć		 będziemy charczeli,
będziemy charczeć		 będziemy charczały,
będziemy charczeć
2nd będziesz charczał,
będziesz charczeć		 będziesz charczała,
będziesz charczeć		 będziesz charczało,
będziesz charczeć		 będziecie charczeli,
będziecie charczeć		 będziecie charczały,
będziecie charczeć
3rd będzie charczał,
będzie charczeć		 będzie charczała,
będzie charczeć		 będzie charczało,
będzie charczeć		 będą charczeli,
będą charczeć		 będą charczały,
będą charczeć
impersonal będzie charczeć się
conditional 1st charczałbym,
bym charczał		 charczałabym,
bym charczała		 charczałobym,
bym charczało		 charczelibyśmy,
byśmy charczeli		 charczałybyśmy,
byśmy charczały
2nd charczałbyś,
byś charczał		 charczałabyś,
byś charczała		 charczałobyś,
byś charczało		 charczelibyście,
byście charczeli		 charczałybyście,
byście charczały
3rd charczałby,
by charczał		 charczałaby,
by charczała		 charczałoby,
by charczało		 charczeliby,
by charczeli		 charczałyby,
by charczały
impersonal charczano by
imperative 1st niech charczę charczmy
2nd charcz charczcie
3rd niech charczy niech charczą
active adjectival participle charczący charcząca charczące charczący charczące
passive adjectival participle charczany charczana charczane charczani charczane
contemporary adverbial participle charcząc
verbal noun charczenie

Further reading
  • charczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • charczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.