caelibatus
Latin
Alternative forms
- coelibātus
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kae̯.liˈbaː.tus/, [käe̯lʲɪˈbäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃe.liˈba.tus/, [t͡ʃeliˈbäːt̪us]
Declension
Fourth-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | caelibātus | caelibātūs |
| Genitive | caelibātūs | caelibātuum |
| Dative | caelibātuī | caelibātibus |
| Accusative | caelibātum | caelibātūs |
| Ablative | caelibātū | caelibātibus |
| Vocative | caelibātus | caelibātūs |
Descendants
References
- “caelibatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- caelibatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.