brogir
Catalan
Etymology
From Latin rugīre (“to roar”), blended with Vulgar Latin *bragīre (“to bray”) from Gaulish *bragyu.
Verb
brogir (first-person singular present brogeixo, first-person singular preterite brogí, past participle brogit)
- to make a series of confused sounds, a din, an uproar
Conjugation
Conjugation of brogir (third conjugation, with -eix-)
| infinitive | brogir | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | brogint | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | brogit | brogida | |||||
| plural | brogits | brogides | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | brogeixo | brogeixes | brogeix | brogim | brogiu | brogeixen | |
| imperfect | brogia | brogies | brogia | brogíem | brogíeu | brogien | |
| future | brogiré | brogiràs | brogirà | brogirem | brogireu | brogiran | |
| preterite | brogí | brogires | brogí | brogírem | brogíreu | brogiren | |
| conditional | brogiria | brogiries | brogiria | brogiríem | brogiríeu | brogirien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | brogeixi | brogeixis | brogeixi | brogim | brogiu | brogeixin | |
| imperfect | brogís | brogissis | brogís | brogíssim | brogíssiu | brogissin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| affirmative | — | brogeix | brogeixi | brogim | brogiu | brogeixin | |
| negative (no) | — | no brogeixis | no brogeixi | no brogim | no brogiu | no brogeixin | |
Derived terms
- brogidor
- brogit
Further reading
- “brogir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.