broczyć

Polish

Etymology

Possibly from dialectal Ukrainian брочити (bročyty, “to dye red”), from Proto-Slavic *broťiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbrɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: bro‧czyć

Verb

broczyć impf (perfective zbroczyć)

  1. (intransitive, of blood) to flow out
    Synonyms: ciec, wypływać

Conjugation
Conjugation of broczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive broczyć
present tense 1st broczę broczymy
2nd broczysz broczycie
3rd broczy broczą
impersonal broczy się
past tense 1st broczyłem,
-(e)m broczył		 broczyłam,
-(e)m broczyła		 broczyłom,
-(e)m broczyło		 broczyliśmy,
-(e)śmy broczyli		 broczyłyśmy,
-(e)śmy broczyły
2nd broczyłeś,
-(e)ś broczył		 broczyłaś,
-(e)ś broczyła		 broczyłoś,
-(e)ś broczyło		 broczyliście,
-(e)ście broczyli		 broczyłyście,
-(e)ście broczyły
3rd broczył broczyła broczyło broczyli broczyły
impersonal broczono
future tense 1st będę broczył,
będę broczyć		 będę broczyła,
będę broczyć		 będę broczyło,
będę broczyć		 będziemy broczyli,
będziemy broczyć		 będziemy broczyły,
będziemy broczyć
2nd będziesz broczył,
będziesz broczyć		 będziesz broczyła,
będziesz broczyć		 będziesz broczyło,
będziesz broczyć		 będziecie broczyli,
będziecie broczyć		 będziecie broczyły,
będziecie broczyć
3rd będzie broczył,
będzie broczyć		 będzie broczyła,
będzie broczyć		 będzie broczyło,
będzie broczyć		 będą broczyli,
będą broczyć		 będą broczyły,
będą broczyć
impersonal będzie broczyć się
conditional 1st broczyłbym,
bym broczył		 broczyłabym,
bym broczyła		 broczyłobym,
bym broczyło		 broczylibyśmy,
byśmy broczyli		 broczyłybyśmy,
byśmy broczyły
2nd broczyłbyś,
byś broczył		 broczyłabyś,
byś broczyła		 broczyłobyś,
byś broczyło		 broczylibyście,
byście broczyli		 broczyłybyście,
byście broczyły
3rd broczyłby,
by broczył		 broczyłaby,
by broczyła		 broczyłoby,
by broczyło		 broczyliby,
by broczyli		 broczyłyby,
by broczyły
impersonal broczono by
imperative 1st niech broczę broczmy
2nd brocz broczcie
3rd niech broczy niech broczą
active adjectival participle broczący brocząca broczące broczący broczące
contemporary adverbial participle brocząc
verbal noun broczenie

Derived terms
noun
noun

Further reading
  • broczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • broczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.