breege
North Frisian
Etymology
From Old Frisian breka, from Proto-Germanic *brekaną. Cognates include West Frisian brekke.
Conjugation
Mooring conjugation of breege
| infinitive I | breege | ||
|---|---|---|---|
| infinitive II | tu breegen | ||
| infinitive III | än breeg | ||
| past participle | bräägen | ||
| imperative | breeg | ||
| present | past | ||
| 1st-person singular | ik breeg | ik bräk | |
| 2nd-person singular | dü breechst | dü bräkst | |
| 3rd-person singular | hi/jü/et breecht | hi/jü/et bräk | |
| 1st-person dual | wat breege | wat bräken | |
| 2nd-person dual | jat breege | jat bräken | |
| 1st-person plural | we breege | we bräken | |
| 2nd-person plural | jam breege | jam bräken | |
| 3rd-person plural | ja breege | ja bräken | |
| perfect | pluperfect | ||
| 1st-person singular | ik hääw bräägen | ik häi bräägen | |
| 2nd-person singular | dü hääst bräägen | dü häist bräägen | |
| 3rd-person singular | hi/jü/et heet bräägen | hi/jü/et häi bräägen | |
| 1st-person dual | wat hääwe bräägen | wat häin bräägen | |
| 2nd-person dual | jat hääwe bräägen | jat häin bräägen | |
| 1st-person plural | we hääwe bräägen | we häin bräägen | |
| 2nd-person plural | jam hääwe bräägen | jam häin bräägen | |
| 3rd-person plural | ja hääwe bräägen | ja häin bräägen | |
| future | |||
| 1st-person singular | ik wård breege | ||
| 2nd-person singular | dü wårst breege | ||
| 3rd-person singular | hi/jü/et wårt breege | ||
| 1st-person dual | wat wårde breege | ||
| 2nd-person dual | jat wårde breege | ||
| 1st-person plural | we wårde breege | ||
| 2nd-person plural | jam wårde breege | ||
| 3rd-person plural | ja wårde breege | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.