biesowski

Polish

Etymology

From bies +‎ -owski. First attested in 1840.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bjɛˈsɔf.ski/
  • Rhymes: -ɔfski
  • Syllabification: bie‧sow‧ski

Adjective

biesowski (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, uncommon) demonic
    Synonyms: demoniczny, diabelski

Declension
Declension of biesowski (velar)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative biesowski biesowska biesowskie biesowscy biesowskie
genitive biesowskiego biesowskiej biesowskiego biesowskich
dative biesowskiemu biesowskiej biesowskiemu biesowskim
accusative biesowskiego biesowski biesowską biesowskie biesowskich biesowskie
instrumental biesowskim biesowską biesowskim biesowskimi
locative biesowskim biesowskiej biesowskim biesowskich
nouns
verb

References
  1. Kazimierz Władysław Wóycicki (1840) Stare gawędy i obrazy. T. 3‎, page 221
  2. biesowski in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.