bezzałogowiec
Polish
    
    Etymology
    
From bezzałogowy + -iec. First attested in 1996.[1]
Pronunciation
    
- IPA(key): /bɛz.za.wɔˈɡɔ.vjɛt͡s/
- Rhymes: -ɔvjɛt͡s
- Syllabification: bez‧za‧ło‧go‧wiec
Noun
    
bezzałogowiec m animal or m inan
Declension
    
Declension of bezzałogowiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bezzałogowiec | bezzałogowce | 
| genitive | bezzałogowca | bezzałogowców | 
| dative | bezzałogowcowi | bezzałogowcom | 
| accusative | bezzałogowca/bezzałogowiec | bezzałogowce | 
| instrumental | bezzałogowcem | bezzałogowcami | 
| locative | bezzałogowcu | bezzałogowcach | 
| vocative | bezzałogowcu | bezzałogowce | 
References
    
Further reading
    
- bezzałogowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezzałogowiec in Polish dictionaries at PWN
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.