bereket

See also: béreket and bérekét

Crimean Tatar

Etymology

From Arabic بَرَكَة (baraka, “blessing”).

Noun

bereket

  1. be rich, richness, abundance

Declension
Declension of bereket
singular plural
nominative bereket bereketler
genitive bereketniñ bereketlerniñ
dative bereketke bereketlerge
accusative bereketni bereketlerni
locative berekette bereketlerde
ablative bereketten bereketlerden

References

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بركت, from Arabic بَرَكَة (baraka, “blessing”).

Pronunciation
  • IPA(key): [be.ɾe.cet]
  • Hyphenation: be‧re‧ket

Noun

bereket (definite accusative bereketi, plural bereketler)

  1. abundance
  2. blessing

Declension
Inflection
Nominative bereket
Definite accusative bereketi
Singular Plural
Nominative bereket bereketler
Definite accusative bereketi bereketleri
Dative berekete bereketlere
Locative berekette bereketlerde
Ablative bereketten bereketlerden
Genitive bereketin bereketlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular bereketim bereketlerim
2nd singular bereketin bereketlerin
3rd singular bereketi bereketleri
1st plural bereketimiz bereketlerimiz
2nd plural bereketiniz bereketleriniz
3rd plural bereketleri bereketleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular bereketimi bereketlerimi
2nd singular bereketini bereketlerini
3rd singular bereketini bereketlerini
1st plural bereketimizi bereketlerimizi
2nd plural bereketinizi bereketlerinizi
3rd plural bereketlerini bereketlerini
Dative
Singular Plural
1st singular bereketime bereketlerime
2nd singular bereketine bereketlerine
3rd singular bereketine bereketlerine
1st plural bereketimize bereketlerimize
2nd plural bereketinize bereketlerinize
3rd plural bereketlerine bereketlerine
Locative
Singular Plural
1st singular bereketimde bereketlerimde
2nd singular bereketinde bereketlerinde
3rd singular bereketinde bereketlerinde
1st plural bereketimizde bereketlerimizde
2nd plural bereketinizde bereketlerinizde
3rd plural bereketlerinde bereketlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular bereketimden bereketlerimden
2nd singular bereketinden bereketlerinden
3rd singular bereketinden bereketlerinden
1st plural bereketimizden bereketlerimizden
2nd plural bereketinizden bereketlerinizden
3rd plural bereketlerinden bereketlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular bereketimin bereketlerimin
2nd singular bereketinin bereketlerinin
3rd singular bereketinin bereketlerinin
1st plural bereketimizin bereketlerimizin
2nd plural bereketinizin bereketlerinizin
3rd plural bereketlerinin bereketlerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular bereketim bereketlerim
2nd singular bereketsin bereketlersin
3rd singular bereket
berekettir		 bereketler
bereketlerdir
1st plural bereketiz bereketleriz
2nd plural bereketsiniz bereketlersiniz
3rd plural bereketler bereketlerdir

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.