begrava
Swedish
Etymology
From Old Swedish begrava, from Middle Low German begrāven, from Proto-Germanic *bigrabaną. Equivalent to be- + gräva.
Verb
begrava (present begraver, preterite begravde or begrov, supine begravt, imperative begrav)
- to bury; to perform a burial
- Synonym: (less common) jordfästa
- to bury; to hide or conceal; to cover with earth or large quantities of earth or snow
- to bury; to put an end to
Conjugation
Conjugation of begrava (weak)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | begrava | begravas | ||
| Supine | begravt | begravts | ||
| Imperative | begrav | — | ||
| Imper. plural1 | begraven | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | begraver | begravde | begravs, begraves | begravdes |
| Ind. plural1 | begrava | begravde | begravas | begravdes |
| Subjunctive2 | begrave | begravde | begraves | begravdes |
| Participles | ||||
| Present participle | begravande | |||
| Past participle | begravd | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||
Conjugation of begrava (class 6 strong)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | begrava | begravas | ||
| Supine | begravit | begravits | ||
| Imperative | begrav | — | ||
| Imper. plural1 | begraven | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | begraver | begrov | begravs, begraves | begrovs |
| Ind. plural1 | begrava | begrovo | begravas | begrovos |
| Subjunctive2 | begrave | begrove | begraves | begroves |
| Participles | ||||
| Present participle | begravande | |||
| Past participle | begraven | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||
Related terms
Further reading
- begrava in Svensk ordbok.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.