babáim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbɒbaːjim]
- Hyphenation: ba‧bá‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | babáim |
| accusative | — | babáimat |
| dative | — | babáimnak |
| instrumental | — | babáimmal |
| causal-final | — | babáimért |
| translative | — | babáimmá |
| terminative | — | babáimig |
| essive-formal | — | babáimként |
| essive-modal | — | babáimul |
| inessive | — | babáimban |
| superessive | — | babáimon |
| adessive | — | babáimnál |
| illative | — | babáimba |
| sublative | — | babáimra |
| allative | — | babáimhoz |
| elative | — | babáimból |
| delative | — | babáimról |
| ablative | — | babáimtól |
| non-attributive possessive - singular |
— | babáimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | babáiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.