avvara
Swedish
Verb
avvara (present avvarar, preterite avvarade, supine avvarat, imperative avvara)
- to (be able to) spare (do without, for example by providing to someone else)
- Vi kan tyvärr inte avvara några bilar. Alla behövs här.
- Unfortunately, we can't provide (spare) any cars. They're all needed here.
Conjugation
Conjugation of avvara (weak)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | avvara | avvaras | ||
| Supine | avvarat | avvarats | ||
| Imperative | avvara | — | ||
| Imper. plural1 | avvaren | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | avvarar | avvarade | avvaras | avvarades |
| Ind. plural1 | avvara | avvarade | avvaras | avvarades |
| Subjunctive2 | avvare | avvarade | avvares | avvarades |
| Participles | ||||
| Present participle | avvarande | |||
| Past participle | avvarad | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.