augmentativ
Romanian
Etymology
Borrowed from French augmentatif.
Adjective
augmentativ m or n (feminine singular augmentativă, masculine plural augmentativi, feminine and neuter plural augmentative)
Declension
Declension of augmentativ
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
| nominative/ accusative | indefinite | augmentativ | augmentativă | augmentativi | augmentative | ||
| definite | augmentativul | augmentativa | augmentativii | augmentativele | |||
| genitive/ dative | indefinite | augmentativ | augmentative | augmentativi | augmentative | ||
| definite | augmentativului | augmentativei | augmentativilor | augmentativelor | |||
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /ǎuɡmentatiːʋ/
- Hyphenation: a‧ug‧men‧ta‧tiv
Declension
Declension of augmentativ
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | àugmentatīv | augmentativi |
| genitive | augmentatíva | augmentativa |
| dative | augmentativu | augmentativima |
| accusative | augmentativ | augmentative |
| vocative | augmentative | augmentativi |
| locative | augmentativu | augmentativima |
| instrumental | augmentativom | augmentativima |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.