assimilans
Latin
Etymology
Present participle of assimilō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | assimilāns | assimilāns | assimilantēs | assimilantia | |
| Genitive | assimilantis | assimilantis | assimilantium | assimilantium | |
| Dative | assimilantī | assimilantī | assimilantibus | assimilantibus | |
| Accusative | assimilantem | assimilāns | assimilantēs, assimilantīs | assimilantia | |
| Ablative | assimilante, assimilantī1 | assimilante, assimilantī1 | assimilantibus | assimilantibus | |
| Vocative | assimilāns | assimilāns | assimilantēs | assimilantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.