argonjaik
Hungarian
    
    
Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈɒrɡoɲːɒjik]
- Hyphenation: ar‧gon‧ja‧ik
Declension
    
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | argonjaik | 
| accusative | — | argonjaikat | 
| dative | — | argonjaiknak | 
| instrumental | — | argonjaikkal | 
| causal-final | — | argonjaikért | 
| translative | — | argonjaikká | 
| terminative | — | argonjaikig | 
| essive-formal | — | argonjaikként | 
| essive-modal | — | argonjaikul | 
| inessive | — | argonjaikban | 
| superessive | — | argonjaikon | 
| adessive | — | argonjaiknál | 
| illative | — | argonjaikba | 
| sublative | — | argonjaikra | 
| allative | — | argonjaikhoz | 
| elative | — | argonjaikból | 
| delative | — | argonjaikról | 
| ablative | — | argonjaiktól | 
| non-attributive possessive - singular | — | argonjaiké | 
| non-attributive possessive - plural | — | argonjaikéi | 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.