appendicularis
Latin
    
    Etymology
    
From appendicula + -āris.
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /ap.pen.di.kuˈlaː.ris/, [äpːɛn̪d̪ɪkʊˈɫ̪äːrɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ap.pen.di.kuˈla.ris/, [äpːen̪d̪ikuˈläːris]
Adjective
    
appendiculāris (neuter appendiculāre); third-declension two-termination adjective
Declension
    
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | appendiculāris | appendiculāre | appendiculārēs | appendiculāria | |
| Genitive | appendiculāris | appendiculārium | |||
| Dative | appendiculārī | appendiculāribus | |||
| Accusative | appendiculārem | appendiculāre | appendiculārēs appendiculārīs | appendiculāria | |
| Ablative | appendiculārī | appendiculāribus | |||
| Vocative | appendiculāris | appendiculāre | appendiculārēs | appendiculāria | |
Descendants
    
- French: appendiculaire
- Italian: appendicolare
- Portuguese: apendicular
- Romanian: apendicular
- Spanish: apendicular
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.