apologetyk

Polish

Etymology

From Latin apologeticus, analyzable as a back-formation from apologetyka.

Pronunciation
  • IPA(key): /a.pɔ.lɔˈɡɛ.tɨk/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛtɨk
  • Syllabification: a‧po‧lo‧ge‧tyk

Noun

apologetyk m pers

  1. (dated) apologist (one who speaks or writes in defense of an idea or a person)
    Synonym: apologeta
  2. (dated) apologist (one who speaks or writes in defense of a faith)
    Synonym: apologeta

Declension
Declension of apologetyk
singular plural
nominative apologetyk apologetycy/apologetyki (deprecative)
genitive apologetyka apologetyków
dative apologetykowi apologetykom
accusative apologetyka apologetyków
instrumental apologetykiem apologetykami
locative apologetyku apologetykach
vocative apologetyku apologetycy

Noun

apologetyk m inan

  1. (archaic, literature) a piece of work containing an apology or defence of something

Declension
Declension of apologetyk
singular plural
nominative apologetyk apologetyki
genitive apologetyku apologetyków
dative apologetykowi apologetykom
accusative apologetyk apologetyki
instrumental apologetykiem apologetykami
locative apologetyku apologetykach
vocative apologetyku apologetyki
adjective
nouns
verb

Further reading
  • apologetyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • apologetyk in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.