amiant
Catalan
    
    Etymology
    
Borrowed from Latin amiantus, from Ancient Greek ᾰ̓μῐ́ᾰντος (amíantos).
Pronunciation
    
Further reading
    
- “amiant” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “amiant”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “amiant” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “amiant” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Polish
    
    Alternative forms
    
Etymology
    
Borrowed from French amiante,[1] from Latin amiantus, from Ancient Greek ἀμίαντος (amíantos).[2] First attested in 1613.[3]
Pronunciation
    
- IPA(key): /ˈa.mjant/
- Audio 1 - (file) 
- Audio 2 - (file) 
- Rhymes: -amjant
- Syllabification: a‧miant
Declension
    
References
    
- Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “amiant”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “amiant”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- Barbara Rykiel-Kempf (17.09.2020) “AMIANT”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
    
- amiant in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “amiant”, in Słownik języka polskiego
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “amiant”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 32
- amiant in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Romanian
    
    
Declension
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.