almáink
Hungarian
    
    
Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈɒlmaːjiŋk]
- Hyphenation: al‧má‧ink
Declension
    
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | almáink | 
| accusative | — | almáinkat | 
| dative | — | almáinknak | 
| instrumental | — | almáinkkal | 
| causal-final | — | almáinkért | 
| translative | — | almáinkká | 
| terminative | — | almáinkig | 
| essive-formal | — | almáinkként | 
| essive-modal | — | almáinkul | 
| inessive | — | almáinkban | 
| superessive | — | almáinkon | 
| adessive | — | almáinknál | 
| illative | — | almáinkba | 
| sublative | — | almáinkra | 
| allative | — | almáinkhoz | 
| elative | — | almáinkból | 
| delative | — | almáinkról | 
| ablative | — | almáinktól | 
| non-attributive possessive - singular | — | almáinké | 
| non-attributive possessive - plural | — | almáinkéi | 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.