alloquendus
Latin
    
    
Participle
    
alloquendus m (feminine alloquenda, neuter alloquendum); first/second declension
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | alloquendus | alloquenda | alloquendum | alloquendī | alloquendae | alloquenda | |
| Genitive | alloquendī | alloquendae | alloquendī | alloquendōrum | alloquendārum | alloquendōrum | |
| Dative | alloquendō | alloquendō | alloquendīs | ||||
| Accusative | alloquendum | alloquendam | alloquendum | alloquendōs | alloquendās | alloquenda | |
| Ablative | alloquendō | alloquendā | alloquendō | alloquendīs | |||
| Vocative | alloquende | alloquenda | alloquendum | alloquendī | alloquendae | alloquenda | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.