alkáim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlkaːjim]
- Hyphenation: al‧ká‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | alkáim |
| accusative | — | alkáimat |
| dative | — | alkáimnak |
| instrumental | — | alkáimmal |
| causal-final | — | alkáimért |
| translative | — | alkáimmá |
| terminative | — | alkáimig |
| essive-formal | — | alkáimként |
| essive-modal | — | alkáimul |
| inessive | — | alkáimban |
| superessive | — | alkáimon |
| adessive | — | alkáimnál |
| illative | — | alkáimba |
| sublative | — | alkáimra |
| allative | — | alkáimhoz |
| elative | — | alkáimból |
| delative | — | alkáimról |
| ablative | — | alkáimtól |
| non-attributive possessive - singular |
— | alkáimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | alkáiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.