aduim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒdujim]
- Hyphenation: adu‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | aduim |
| accusative | — | aduimat |
| dative | — | aduimnak |
| instrumental | — | aduimmal |
| causal-final | — | aduimért |
| translative | — | aduimmá |
| terminative | — | aduimig |
| essive-formal | — | aduimként |
| essive-modal | — | aduimul |
| inessive | — | aduimban |
| superessive | — | aduimon |
| adessive | — | aduimnál |
| illative | — | aduimba |
| sublative | — | aduimra |
| allative | — | aduimhoz |
| elative | — | aduimból |
| delative | — | aduimról |
| ablative | — | aduimtól |
| non-attributive possessive - singular |
— | aduimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | aduiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.