adomian
Old Saxon
Etymology
From a- + dōmian. Cognate with Old English ādēman.
Conjugation
Conjugation of adōmian (weak class 1)
| infinitive | adōmian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | adōmiu | adōmda |
| 2nd person singular | adōmis | adōmdes |
| 3rd person singular | adōmid | adōmda |
| plural | adōmiad | adōmdun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | adōmie | adōmdi |
| 2nd person singular | adōmies | adōmdis |
| 3rd person singular | adōmie | adōmdi |
| plural | adōmien | adōmdin |
| imperative | present | |
| singular | adōmi | |
| plural | adōmiad | |
| participle | present | past |
| adōmiandi | adōmid | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.