adományaim
Hungarian
    
    
Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈɒdomaːɲɒjim]
- Hyphenation: ado‧má‧nya‧im
Declension
    
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | adományaim | 
| accusative | — | adományaimat | 
| dative | — | adományaimnak | 
| instrumental | — | adományaimmal | 
| causal-final | — | adományaimért | 
| translative | — | adományaimmá | 
| terminative | — | adományaimig | 
| essive-formal | — | adományaimként | 
| essive-modal | — | adományaimul | 
| inessive | — | adományaimban | 
| superessive | — | adományaimon | 
| adessive | — | adományaimnál | 
| illative | — | adományaimba | 
| sublative | — | adományaimra | 
| allative | — | adományaimhoz | 
| elative | — | adományaimból | 
| delative | — | adományaimról | 
| ablative | — | adományaimtól | 
| non-attributive possessive - singular | — | adományaimé | 
| non-attributive possessive - plural | — | adományaiméi | 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.