admissurus
Latin
    
    Etymology
    
Future active participle of admittō (“let in; admit”).
Participle
    
admissūrus m (feminine admissūra, neuter admissūrum); first/second declension
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | admissūrus | admissūra | admissūrum | admissūrī | admissūrae | admissūra | |
| Genitive | admissūrī | admissūrae | admissūrī | admissūrōrum | admissūrārum | admissūrōrum | |
| Dative | admissūrō | admissūrae | admissūrō | admissūrīs | admissūrīs | admissūrīs | |
| Accusative | admissūrum | admissūram | admissūrum | admissūrōs | admissūrās | admissūra | |
| Ablative | admissūrō | admissūrā | admissūrō | admissūrīs | admissūrīs | admissūrīs | |
| Vocative | admissūre | admissūra | admissūrum | admissūrī | admissūrae | admissūra | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.