acaulis
Latin
Etymology
Modern Latin derived from Ancient Greek ἄκαυλος (ákaulos).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /aˈkau̯.lis/, [äˈkäu̯lʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /aˈkau̯.lis/, [äˈkäːu̯lis]
Adjective
acaulis (neuter acaule); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | acaulis | acaule | acaulēs | acaulia | |
| Genitive | acaulis | acaulium | |||
| Dative | acaulī | acaulibus | |||
| Accusative | acaulem | acaule | acaulēs acaulīs |
acaulia | |
| Ablative | acaulī | acaulibus | |||
| Vocative | acaulis | acaule | acaulēs | acaulia | |
Related terms
Descendants
- Russian: бессте́бельный (besstébelʹnyj) (calque)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.