abaculus
English
    
    
Pronunciation
    
- (General American) IPA(key): /əˈbæk.jə.ləs/
- Audio (US) - (file) 
- Rhymes: -ækjʊləs
Noun
    
abaculus (plural abaculi)
Latin
    
    Etymology
    
From abacus (“a square board, tablet, panel”) + -ulus (diminutive suffix), from Ancient Greek ἄβαξ (ábax, “board”).
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /aˈba.ku.lus/, [äˈbäkʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /aˈba.ku.lus/, [äˈbäːkulus]
Noun
    
abaculus m (genitive abaculī); second declension
- Diminutive of abacus (“square tablet, panel”): abaculus
- c. 77 CE – 79 CE, Pliny the Elder, Naturalis Historia 36.67:- Tingit ars, veluti cum calculi fiunt, quos quidam abaculos appellant, aliquos etiam pluribus modis versicolores.- The craft dyes, like they are made of tiles, those which are called abaculi, some of which are made varicolored in many ways.
 
 
- Tingit ars, veluti cum calculi fiunt, quos quidam abaculos appellant, aliquos etiam pluribus modis versicolores.
 
Declension
    
Second-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | abaculus | abaculī | 
| Genitive | abaculī | abaculōrum | 
| Dative | abaculō | abaculīs | 
| Accusative | abaculum | abaculōs | 
| Ablative | abaculō | abaculīs | 
| Vocative | abacule | abaculī | 
References
    
- “abaculus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- abaculus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “abaculus”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- “abaculus”, in William Smith et al., editor (1890), A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.