Reichenbachius
Latin
Etymology
From German Reichenbach + -ius.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /re.i.kʰenˈba.kʰi.us/, [reɪkʰɛmˈbäkʰiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /re.i.kenˈba.ki.us/, [reikenˈbäːkius]
Proper noun
Reichenbachius m sg (genitive Reichenbachiī or Reichenbachī); second declension
- (New Latin) a male surname from German, equivalent to German Reichenbach.
- 1705, Christian Warlitz, Christiani Warlitzii […] scrutinium lacrymarum medico-sacrum, →OCLC, page 17:
- […] Cyprianus cognominat nectareas, Joh. Reichenbachius in meditat.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1786, Claude Fleury, Claudii Fleurii abbatis Historia ecclesiastica, →OCLC, page 165:
- Obſervandum, quod ſupremus Conſiſtorii Præſes Reichenbachius hoc anno generalem inquiſitionem in Prædicantes inſtituere a Rege juſſus, […]
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
Second-declension noun, singular only.
| Case | Singular |
|---|---|
| Nominative | Reichenbachius |
| Genitive | Reichenbachiī Reichenbachī1 |
| Dative | Reichenbachiō |
| Accusative | Reichenbachium |
| Ablative | Reichenbachiō |
| Vocative | Reichenbachī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.