Kontrapunkt
German
    
    Etymology
    
Borrowed from Medieval Latin contrapunctum.
Pronunciation
    
- IPA(key): /ˈkɔntʁaˌpʊŋkt/
- Audio - (file) 
- Hyphenation: Kon‧tra‧punkt
Noun
    
Kontrapunkt m (strong, genitive Kontrapunkts or Kontrapunktes, plural Kontrapunkte)
- (music) counterpoint (melody added to an existing one)
Declension
    
Declension of Kontrapunkt [masculine, strong]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | ein | der | Kontrapunkt | die | Kontrapunkte | 
| genitive | eines | des | Kontrapunkts, Kontrapunktes | der | Kontrapunkte | 
| dative | einem | dem | Kontrapunkt, Kontrapunkte1 | den | Kontrapunkten | 
| accusative | einen | den | Kontrapunkt | die | Kontrapunkte | 
1Now rare, see notes.
Derived terms
    
Further reading
    
- “Kontrapunkt” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
- “Kontrapunkt” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
- “Kontrapunkt” in Duden online
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.