се смее

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *smьjati.

Pronunciation
  • IPA(key): [sɛ ˈsmɛɛ]

Verb

се смее • (se smee) third-singular present, impf (perfective се насмее)

  1. (reflexive with се) to laugh
  2. (reflexive with се) to laugh at

Conjugation
Conjugation of се смее (imperfective, present in -е)
l-participles imperfect aorist non-finite forms
masculine се смеел — adjectival participle —
feminine се смеела — adverbial participle смеејќи се
neuter се смеело — verbal noun смеење
plural се смееле — perfect participle смеено
present imperfect aorist imperative
1st singular се смеам се смеев — —
2nd singular се смееш се смееше — смеј се
3rd singular се смее се смееше — —
1st plural се смееме се смеевме — —
2nd plural се смеете се смеевте — смејте се
3rd plural се смеат се смееја — —
Compound tenses
perfect сум се смеел present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect се имам смеено present of има + perfect participle
pluperfect бев се смеел imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect се имав смеено imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported сум се имал смеено perfect of има + perfect participle
future ќе се смеам ќе + present
има-future ќе се имам смеено future of има + perfect participle
future in the past ќе се смеев ќе + imperfect
има-future in the past ќе се имав смеено future in the past of има + perfect participle
future reported ќе сум се смеел ќе + imperfect l-participle
има-future reported ќе сум се имал смеено future reported of има + perfect participle
conditional би се смеел би + imperfect l-participle
има-conditional би се имал смеено conditional of има + perfect participle

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.