обземе

Macedonian

Etymology

From об- (ob-) +‎ земе (zeme).

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈɔbzɛmɛ]

Verb

обземе • (obzeme) third-singular present, pf (imperfective обзема)

  1. (transitive) to consume, possess, obsess (of feelings, thoughts, etc.)

Conjugation
Conjugation of обземе (perfective, present in -е)
l-participles imperfect aorist non-finite forms
masculine обземел обзел adjectival participle обземен
feminine обземела обзела adverbial participle —
neuter обземело обзело verbal noun —
plural обземеле обзеле perfect participle обземено
present imperfect aorist imperative
1st singular обземам обземев обзедов —
2nd singular обземеш обземеше обзеде обземи
3rd singular обземе обземеше обзеде —
1st plural обземеме обземевме обзедовме —
2nd plural обземете обземевте обзедовте обземете
3rd plural обземат обземеа обзедоа —
Compound tenses
perfect сум обзел present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect имам обземено present of има + perfect participle
pluperfect бев обзел imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect имав обземено imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported сум имал обземено perfect of има + perfect participle
future ќе обземам ќе + present
има-future ќе имам обземено future of има + perfect participle
future in the past ќе обземев ќе + imperfect
има-future in the past ќе имав обземено future in the past of има + perfect participle
future reported ќе сум обземел ќе + imperfect l-participle
има-future reported ќе сум имал обземено future reported of има + perfect participle
conditional би обзел би + aorist l-participle
има-conditional би имал обземено conditional of има + perfect participle
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.