мечька
Old East Slavic
    
.jpg.webp)
мечька и медвѣжѧта
Etymology
    
First attested in the the 12th century. Inherited from Proto-Slavic *mečьka (“she-bear”), further origin uncertain.
Pronunciation
    
Noun
    
мечька (mečĭka) f
- she-bear
- Synonym: медвѣдица (medvědica)
 - 12th c., Слово святого Ипполита об антихристе в славянском переводе по списку XII века, page 31:- и се звѣрь въторꙑи подобьнъ мечьцѣ, и по єдинои странѣ ста и три ребра въ устѣхъ єи- i se zvěrĭ vŭtoryi podobĭnŭ mečĭcě, i po edinoi straně sta i tri rebra vŭ ustěxŭ ei
 
 
- 14th c., Материалы для истории древнерусской покаянной дисциплины, page 145:- а ꙗ́дѫщеи влька, лисиць, мечкѫ, пса, коткѫ, єжа, пльха, кꙋнѫ, вѣверицѫ, и прочѣа…- a jádǫščei vlĭka, lisicĭ, mečkǫ, psa, kotkǫ, eža, plĭxa, kunǫ, věvericǫ, i pročěa…
 
 
 
Descendants
    
Further reading
    
- Sreznevsky, Izmail I. (1902) “мечька”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments] (in Russian), volumes 2 (Л – П), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 132
- Filin, F. P., editor (1982), “мечка (мешька)”, in Словарь русского языка XI–XVII вв. [Dictionary of the Russian Language: 11ᵗʰ–17ᵗʰ cc.] (in Russian), numbers 9 (м – мяшин-), Moscow: Nauka, page 134
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.