гинути
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *gynǫti.
Pronunciation
- IPA(key): /ɡînuti/
- Hyphenation: ги‧ну‧ти
Verb
ги̏нути impf (Latin spelling gȉnuti)
Conjugation
Conjugation of гинути
| Infinitive: гинути | Present verbal adverb: гинући | Past verbal adverb: — | Verbal noun: — | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Number | Singular | Plural | |||||
| Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
| Verbal forms | ја | ти | он / она / оно | ми | ви | они / оне / она | |
| Present | гинем | гинеш | гине | гинемо | гинете | гину | |
| Future | Future I | гинут ћу1 гинућу |
гинут ћеш1 гинућеш |
гинут ће1 гинуће |
гинут ћемо1 гинућемо |
гинут ћете1 гинућете |
гинут ће1 гинуће |
| Future II | бу̏де̄м гинуо2 | бу̏де̄ш гинуо2 | бу̏де̄ гинуо2 | бу̏де̄мо гинули2 | бу̏де̄те гинули2 | бу̏дӯ гинули2 | |
| Past | Perfect | гинуо сам2 | гинуо си2 | гинуо је2 | гинули смо2 | гинули сте2 | гинули су2 |
| Pluperfect3 | би̏о сам гинуо2 | би̏о си гинуо2 | би̏о је гинуо2 | би́ли смо гинули2 | би́ли сте гинули2 | би́ли су гинули2 | |
| Imperfect | гињах | гињаше | гињаше | гињасмо | гињасте | гињаху | |
| Conditional I | гинуо бих2 | гинуо би2 | гинуо би2 | гинули бисмо2 | гинули бисте2 | гинули би2 | |
| Conditional II4 | би̏о бих гинуо2 | би̏о би гинуо2 | би̏о би гинуо2 | би́ли бисмо гинули2 | би́ли бисте гинули2 | би́ли би гинули2 | |
| Imperative | — | гини | — | гинимо | гините | — | |
| Active past participle | гинуо m / гинула f / гинуло n | гинули m / гинуле f / гинула n | |||||
| 1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4 Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
| |||||||
Ukrainian
Etymology
From Proto-Slavic *gynǫti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɦɪnʊte]
Audio (file)
Conjugation
Conjugation of ги́нути, ги́нуть (class 3a, imperfective, transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | ги́нути, ги́нуть hýnuty, hýnutʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | ги́нучи hýnučy |
ги́нувши hýnuvšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
ги́ну hýnu |
бу́ду ги́нути, бу́ду ги́нуть, ги́нутиму búdu hýnuty, búdu hýnutʹ, hýnutymu |
| 2nd singular ти |
ги́неш hýneš |
бу́деш ги́нути, бу́деш ги́нуть, ги́нутимеш búdeš hýnuty, búdeš hýnutʹ, hýnutymeš |
| 3rd singular він / вона / воно |
ги́не hýne |
бу́де ги́нути, бу́де ги́нуть, ги́нутиме búde hýnuty, búde hýnutʹ, hýnutyme |
| 1st plural ми |
ги́нем, ги́немо hýnem, hýnemo |
бу́демо ги́нути, бу́демо ги́нуть, ги́нутимемо, ги́нутимем búdemo hýnuty, búdemo hýnutʹ, hýnutymemo, hýnutymem |
| 2nd plural ви |
ги́нете hýnete |
бу́дете ги́нути, бу́дете ги́нуть, ги́нутимете búdete hýnuty, búdete hýnutʹ, hýnutymete |
| 3rd plural вони |
ги́нуть hýnutʹ |
бу́дуть ги́нути, бу́дуть ги́нуть, ги́нутимуть búdutʹ hýnuty, búdutʹ hýnutʹ, hýnutymutʹ |
| imperative | singular | plural |
| first-person | — | ги́ньмо hýnʹmo |
| second-person | гинь hynʹ |
ги́ньте hýnʹte |
| past tense | singular | plural ми / ви / вони |
| masculine я / ти / він |
ги́нув hýnuv |
ги́нули hýnuly |
| feminine я / ти / вона |
ги́нула hýnula | |
| neuter воно |
ги́нуло hýnulo | |
Further reading
- Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “гинути”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka
- “гинути”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)
- “гинути”, in Kyiv Dictionary (in English)
- “гинути”, in Словник.ua [Slovnyk.ua] (in Ukrainian)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.