викне

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vyknǫti. By surface analysis, вик(а) (vik(a)) +‎ -не (-ne).

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈviknɛ]

Verb

викне • (vikne) third-singular present, pf (imperfective вика or викнува)

  1. (transitive, semelfactive) to cry, shout
  2. (transitive, colloquial) to invite, call

Conjugation
Conjugation of викне (perfective, present in -е)
l-participles imperfect aorist non-finite forms
masculine викнел викнал adjectival participle викнат
feminine викнела викнала adverbial participle —
neuter викнело викнало verbal noun —
plural викнеле викнале perfect participle викнато
present imperfect aorist imperative
1st singular викнам викнев викнав —
2nd singular викнеш викнеше викна викни
3rd singular викне викнеше викна —
1st plural викнеме викневме викнавме —
2nd plural викнете викневте викнавте викнете
3rd plural викнат викнеа викнаа —
Compound tenses
perfect сум викнал present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect имам викнато present of има + perfect participle
pluperfect бев викнал imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect имав викнато imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported сум имал викнато perfect of има + perfect participle
future ќе викнам ќе + present
има-future ќе имам викнато future of има + perfect participle
future in the past ќе викнев ќе + imperfect
има-future in the past ќе имав викнато future in the past of има + perfect participle
future reported ќе сум викнел ќе + imperfect l-participle
има-future reported ќе сум имал викнато future reported of има + perfect participle
conditional би викнал би + aorist l-participle
има-conditional би имал викнато conditional of има + perfect participle
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.