блъгаринъ
Old Church Slavonic
    
    Alternative forms
    
- ⰱⰾⱏⰳⰰⱃⰻⱀⱏ (blŭgarinŭ) — Glagolitic
Etymology
    
Akin to Old Turkic 𐰉𐰆𐰞𐰍𐰀 (b¹ul¹ǧa, “to stir up”), from Proto-Turkic *bulgar + -инъ (-inŭ), the former being the active noun/adjective of *bulga- (“to create a state of disorder; to stir, to disturb”).
Noun
    
блъгаринъ • (blŭgarinŭ) m
- a male Bulgarian
- from the Bitola inscription 4-6:
- съ же градь дѣлань быст[ъ на|оуб]ѣжище и на сп҃сение ї на жизнь бльгаромъ- sŭ že gradĭ dělanĭ byst[ŭ na|ub]ěžište i na sp:senie i na žiznĭ blĭgaromŭ
- The fortress was built as a haven and for the salvation of the lives of the Bulgarians.
 
 
 
- from the Bitola inscription 4-6:
Declension
    
Declension of блъгаринъ (o-stem)
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | блъгаринъ blŭgarinŭ | блъгарина blŭgarina | блъгаре blŭgare | 
| genitive | блъгарина blŭgarina | блъгариноу blŭgarinu | блъгаръ blŭgarŭ | 
| dative | блъгариноу blŭgarinu | блъгаринома blŭgarinoma | блъгарьмъ blŭgarĭmŭ | 
| accusative | блъгаринъ blŭgarinŭ | блъгарина blŭgarina | блъгарꙑ blŭgary | 
| instrumental | блъгариномь blŭgarinomĭ | блъгаринома blŭgarinoma | блъгарꙑ blŭgary | 
| locative | блъгаринѣ blŭgarině | блъгариноу blŭgarinu | блъгарьхъ blŭgarĭxŭ | 
| vocative | блъгарине blŭgarine | блъгарина blŭgarina | блъгаре blŭgare | 
Descendants
    
- Bulgarian: българин (bǎlgarin)
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.