беремѧ
Old East Slavic
    
    Etymology
    
Inherited from Proto-Slavic *bermę. Cognate with Old Church Slavonic брѣмѧ (brěmę).
Pronunciation
    
Declension
    
Declension of беремѧ (n-stem)
| Singular | Dual | Plural | |
|---|---|---|---|
| Nominative | беремѧ beremę | беременѣ beremeně | беремена beremena | 
| Genitive | беремене beremene | беремену beremenu | беременъ beremenŭ | 
| Dative | беремени beremeni | беременьма beremenĭma | беременьмъ beremenĭmŭ | 
| Accusative | беремѧ beremę | беременѣ beremeně | беремена beremena | 
| Instrumental | беременьмь beremenĭmĭ | беременьма beremenĭma | беременꙑ beremeny | 
| Locative | беремене beremene | беремену beremenu | беременьхъ beremenĭxŭ | 
| Vocative | беремѧ beremę | беременѣ beremeně | беремена beremena | 
References
    
- Sreznevsky, Izmail I. (1893) “беремѧ”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments] (in Russian), volumes 1 (А – К), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 70
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.