állampolgári
Hungarian
Etymology
állampolgár (“citizen”) + -i (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈaːlːɒmpolɡaːri]
- Hyphenation: ál‧lam‧pol‧gá‧ri
- Rhymes: -ri
Adjective
állampolgári (not comparable)
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | állampolgári | állampolgáriak |
| accusative | állampolgárit | állampolgáriakat |
| dative | állampolgárinak | állampolgáriaknak |
| instrumental | állampolgárival | állampolgáriakkal |
| causal-final | állampolgáriért | állampolgáriakért |
| translative | állampolgárivá | állampolgáriakká |
| terminative | állampolgáriig | állampolgáriakig |
| essive-formal | állampolgáriként | állampolgáriakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | állampolgáriban | állampolgáriakban |
| superessive | állampolgárin | állampolgáriakon |
| adessive | állampolgárinál | állampolgáriaknál |
| illative | állampolgáriba | állampolgáriakba |
| sublative | állampolgárira | állampolgáriakra |
| allative | állampolgárihoz | állampolgáriakhoz |
| elative | állampolgáriból | állampolgáriakból |
| delative | állampolgáriról | állampolgáriakról |
| ablative | állampolgáritól | állampolgáriaktól |
| non-attributive possessive - singular |
állampolgárié | állampolgáriaké |
| non-attributive possessive - plural |
állampolgáriéi | állampolgáriakéi |
Further reading
- állampolgári in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
- állampolgári in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.